Vliegveld te Zeijen.

Verleden week deed men ons per briefkaart de mededeeling dat Zondag onze plaatsgenoot de heer Reinders zou vliegen. We stapten dus Zondagmiddag, ook gedreven door het prachtige weer op onze velocipède en sloegen den weg naar Zuidlaren in, om van deze eerste aviatische prestaties getuige te zijn. En al werden we in onze eigenlijke verwachtingen teleurgesteld, We hebben ons den rit niet beklaagd. Het vliegveld ligt vrij ver af, van Zuidlaren nog ongeveer drie kwartier op de fiets. De weg loopt echter door een landschap zoo rijk aan natuurschoon, heeft er van den weg zulke aardige uitzichten, dat 't genot daarvan alleen de inspanning van den rit vergoedt. We kwamen dan eindelijk op het vliegterrein, waar om en bij de groote houten gebouwen eenige honderden menschen waren samengekomen, wachtend op het oogenblik dat gevlogen zou worden. Twee van deze houten gebouwen zijn bergplaatsen voor vliegmachines, het 3de is een comfortabel ingericht café, met biljart, piano, orgel en leestafel, waarop verschillende couranten en tijdschriften, enz. Eenigszins in spanning verkeerend, haastten we ons onzen aviateur Reinders te zoeken. We vonden hem in een hangar zijn machine, waar bovenop een aviatiek uitziend persoon zat te hameren en te kloppen, alsof 't heele ding weer uit elkaar zou. Als men op een vliegveld is, verkeert men steeds in onzekerheid of er gevlogen zal worden of niet, zelfs al is bladstil, en dat was het. We vroegen dus direct hoe 't er mee werd. R. antwoordde dat hij niet zou vliegen, want er mankeerde nog een kleinigheid aan zijn toestel, een hefboompje ontbrak, en dat had hij niet kunnen krijgen. Op onze vraag waarom hij niet eerder zijn toestel geprobeerd had, antwoordde hij, dat, toen de Helpman en Konings toestel er waren, er voor zijn machine geen plaats was in de hangars. Hij had nog niet gevlogen, wel reeds een paar keer het terrein rondgehuppeld.

Hij zou dus nu ook niet vliegen, maar zijn collega van Dijk zou een vlucht maken. We hadden al enkele van die heeren met leeren kappen om de beenen en met korte broeken rond zien wandelen, en nu hoorden we dat dit waren de gebroeders van Dijk en gebrs. Paanakker, alle vier leerling-aviateurs.

We gingen naar de andere loods en daar zagen we een vliegtoestel, vervaardigd door de gebrs. van Dijk, ook een eendekker. Een der heeren zat in den stuurstoel en was bezig uitlegging te geven van de verschillende functies der diverse draadjes en hef boomen. We vroegen of hij zou vliegen. Neen, maar Reinders zou een tour maken. We vertelden hem toen wat we pas van R. gehoord hadden. Daar kwam juist iemand op onze groep toegeloopen en van onder een heel groote sportpet hoorden we een slordige stem: We kunne wel is een baantje rolle! Met nonchalante beweging (sport en nonchalance hooren bij elkaar) gooiden direct een paar der heeren met leer om hun beenen hun jassen uit en werden de schotten van de hangar geopend. Nauwelijks kreeg het publiek dit in de gaten of daar kwamen de menschen toestroomen. Allen wilden er liefst zoo dicht mogelijk bjj staan, en men drong zoo op, dat het manoeuvreeren beslist onmogelijk zou zijn.

De aviateur, we meenen een mijnheer Paanakker, verklaarde zoo het toestel niet buiten te halen, doch dat maakte niet veel indruk. Meer hielp het, toen een der heeren met behulp van een hond aan een koord de menschen terug drong. En toen ging het los: de motor, een driecylinder, werd aangezet, en daar wipte het toestel er van door, zich in het schemerdonker als een reuzenvogel afteekenend tegen den donker purperen horizon. De bestuurder maakte daarop verschillende wendingen, maar van den grond kwam hij niet. Het publiek juichte den vlieger even toe en het toestel werd weer opgeborgen. Daarop reden we in den prachtigen zoelen avond naar huis.

SPORT.

Vliegen.

Van het vliegveld bij Vries schrijft men ons: Hedenmiddag had alhier een eigenaardige demonstratie op het terrein plaats. Hoewel de wind nog al woei, gingen de gebrs. van Dijk en Paanakker toch oefeningen houden.

Onder het publiek was een jonge dame uit het Zuiden van Drenthe, die terstond op het schertsend aangeboden verzoek om eens een tochtje mee te maken, inging, en zonder eenige vrees te laten blijken eerst met den heer Paanakker en toen nog twee reisjes met twee der gebrs. van Dijk maakte.

Dat dit stout stukje algemeene bewondering verwekte, is te begrijpen.

Wanneer 't weer eenigszins gunstig is, worden elken avond excercities gehouden.

VRIES, 28 Sept.

Poëzie schuilt overal, dat wisten we al toen we nog op de schoolbanken zaten. Allerwegen zit den menschen sport in bloed, dat voelden we, toen onze jongelings jaren aanbraken. Maar wat we tot dusver zelfs niet hadden durven droomen is, dat in Drentsch bloed zelfs zin voor luchtsport schuilt, sterker nog, dat we dien zin hebben mogen ontdekken bij een Drentsche dame. Op 't vliegterrein maakte hedenavond een jonge dame uit het zuiden van Drenthe een ritje mede in den eendekker der heeren van Dijk en Paanakker. Vol bewondering zag 't publiek haar instijgen en onverschrokken 't luchtig tochtje medemaken. Bij dien behouden terugkeer der machine werd de heldin door de toeschouwers warm toegejuicht. Blijkbaar was 't uitstapje uitnemend bevallen en smaakte die perzik naar meer, althans nog twee tochtjes maakte ze daarna mede, alvorens uit te stappen en de hartelijke gelukwenschen der aanwezigen in ontvangst te nemen. Ze verklaarde uitnemend tevreden te zijn over haar tochtje en hoopte later in de gelegenheid te wezen ook eens mede te mogen zweven in hoogere sferen.

VRIES 5 Oct.

De heer Paanakker en de drie gebroeders van Dijk, die op 't vliegterrein zich in de laatste weken al rollende geoefend hebben in 't besturen hunner machine, zullen vanaf morgen het stijgen en dalen gaan beoefenen. Voor toeschouwers zullen die bewegingen meer belangwekkend wezen, maar van 't weerstandsvermogen van het vliegtoestel zal meer gevergd worden. De heer Reinders heeft thans zijn motor beproefd, die voortreffelijk bleek te werken, zeer regelmatig en krachtig. Hij legt thans de laatste hand aan zijn toestel, hetwelk hij, nog van schaatsen voorziet, zoodat we binnenkort hem op het terrein mogen verwachten.

Omtrent den heer Mulder deelt men ons mede, dat zijn toestand na de noodlanding ter gelegenheid der demonstratie op Duindigt bevredigend is. Het ziekenhuis te 's-Gravenhage zal hij na een rustkuur van drie weken kunnen verlaten. De motor van den verbrijzelden eendekker Helpman I is opgezonden naar de fabriek van Anzani, om hersteld te worden.

SPORT.

Vliegen.

Van het vliegveld te Zeijen bij Vries schrijft men ons: Wegens het regenachtige weer wordt er hier in de laatste dagen in den eigenlijken zin van 't woord niet gevlogen, maar toch houden de gebr. van Dijk en Paanakker geregeld bij eenigszins goed weer - zoo ook tusschen de buien in - hunne oefeningen met hun machine. Ze schieten hard op. 't Is een lust hen de 8-vorm op het terrein te zien uitvoeren. Soms maken ze een klein luchtsprongetje, wat hen goed afgaat. De heeren hebben dan ook het plan met een paar dagen een tochtje door de lucht te doen. Ook zijn zij voornemens er een tweede machine bij te koopen.

Reinders verbetert nog steeds de „Veendam I", door schaatsen en de daarmee verbonden houten aan te brengen, wat zeker de stabiliteit verhoogt. De motor is ook geprobeerd: hij slaat goed aan en werkt geregeld.

Naar men ons verzekert, komt binnenkort hier een dame leerling-aviatrice, mej. Buscal, die reeds geoefend heeft te Gilze-Rijen, met hare vliegmachine, een Blériot, door den Hollander van den Burgh gemaakt, om zich verder te bekwamen in de hooge vliegkunst. Hare machine is op dit oogenblik te Rozendaal.

De aviateur Mulder, die te Den Haag - Duindigt - is gevallen en gewond, is volgens ontvangen bericht spoedig weer hersteld en komt hier dan weer.

Ook de Goupy-biplan van Sieb Koning, welke in den jongstleden storm door de omvergewaaide hangar is verbrijzeld, is naar, Parijs gezonden en wordt na de reparatie ook weder in de hangar gestald.